czwartek, 10 maja 2012

COMME DES GARCONS „WHITE DRAMA” w LES DOCKS sur SEINE

    W Cite de la Mode et du Design  w Paryżu, równolegle z wystawą  Cristobala Balenciagi trwa właśnie druga wzbudzająca emocje entuzjastów mody ekspozycja: prezentacja pełnej kolekcji na wiosnę/lato 2012 marki Comme des Garcons, której pokaz dla publiczności i dziennikarzy miał miejsce w Paryżu 1 października 2011.

           Comme des Garcons, White Drama,suknia z satyny jedwabnej z węzłem


   Możliwość przedstawienia całej tej kolekcji szerokiej publiczności stała się dla Muzeum Galliera okazją do rozpoczęcia systematycznego prezentowania najlepszych współczesnych pokazów mody.


        Comme des Garcons, White Drama, Suknia-peleryna,jedwab, satyna, koronka
        Leavers przetykana sztucznymi kwiatami

    Stało się to tym bardziej ważne, jak podkreśla Olivier Saiillard - komisarz wystawy i dyrektor Musee Galliera, że moda w ostatnich latach poddana jest  ogromnemu przyspieszeniu i nadprodukcji, które w systemie totalnej mediatyzacji sprawiają, że to co było pokazywane wczoraj, dzisiaj już zapada w niepamięć. Wydobywanie  i utrwalanie tego, co jest najbardziej wartościowe staje się misją współczesnego muzeum mody.


         Comme des Garcons, White Drama,suknia z przeźroczystej bawełny, jedwabnej satyny i wiskozy,krynolina-klatka





      

     Kolekcja Rei Kawakubo „White Drama” utrzymana całkowicie w bielach ucieleśnieniała rozmaite etapy życia: narodziny, małżeństwo, śmierć zostały tam symbolicznie przedstawione za pośrednictwem kolejnych modeli. W ten sposób założycielka marki Comme des Garcons po raz kolejny zdystansowała się do komercyjnego systemu mody i skierowała swe zainteresowanie ku jej semantycznym możliwościom i artystycznej ekspresji.


                  Comme des Garcons, White Drama,płaszcz-peleryna, satyna jedwabna, nylonowa koronka Leavers

            Comme des Garcons, White Drama,dzianina koronkowa z  bawełny i nylonu, satyna jedwabna, wiskoza; spódnica na paniers

 Comme des Garcons , White Drama,Sukienka, trykot z poliestru elastycznego, suknia pokryta kwiatami
  
    
    Jak opisał to Olivier Saillard, kolekcja  „przypominała świąteczną procesję hiszpańską lub nieskazitelne wspomnienia wielkich stron historii haute couture”.

Photos: Musee Galliera /merci!/

niedziela, 6 maja 2012

CRISTOBAL BALENCIAGA - KOLEKCJONER MODY


„ Dobry krawiec powinien być architektem planów, rzeźbiarzem formy, malarzem kolorów, muzykiem harmonii i filozofem miary”.               
                                   Cristobal Balenciaga

                                                  
Balenciaga. Suknia wieczorowa n°183, P/E 1939 
Balenciaga Archives Paris. 
    
 
   Był tym wszystkim autor tych słów - Hiszpan Cristobal Balenciaga, założyciel słynnego domu mody działającego w Paryżu od 1937 roku.
    Dzisiaj markę Balenciaga kojarzy się  zwykle z osobą Nicolas Guesquiere, bardzo zdolnego Francuza, który od 2001 jest dyrektorem kreatywnym Maison Balenciaga.
   Guesquiere niewątpliwie przyczynił się do podniesienia z upadku marki, która od 1968 roku, kiedy jej twórca wycofał się z projektowania mody, zajmowała trzeciorzędną pozycję i zajmowała się między innymi projektowaniem ubrań pogrzebowych na rynek japoński. Dzisiaj dom mody Balenciaga to znowu synonim wielkiego krawiectwa, kreatywności i perfekcji kroju, z której słynął w okresie swej dawnej świetności.

                           
                                                                                    

Balenciaga. Komplet wieczorowy, suknia i bolerko, P/E 1947.
Balenciaga Archives Paris.

    Muzeum Galliera, kontynuując swój program poza murami, zorganizowało w nowo otwartych przestrzeniach Les Docks – Cite de la Mode et du Design i przy wsparciu Maison Balenciaga, interesującą  wystawę w hołdzie dla mistrza, w 40 rocznicę jego śmierci.


                                    
Balenciaga.
Suknia wieczorowa, jesień 1958.
Faille de soie beige brodé de fils d’argent et perles.
© Stéphane Piera / Galliera / Roger-Viollet

                                         

     Pokazuje go nie tylko jako wielkiego krawca ale też jako pasjonata i kolekcjonera mody dawnej i współczesnej, zestawiając ze sobą kreacje haute couture stworzone przez samego Balenciagę w latach 1937- 68 z ponad 70 kostiumami i elementami ubraniowymi wchodzącymi w skład gromadzonej przez niego przez lata kolekcji, która w 1979 w imieniu rodziny wielkiego krawca została przekazana Muzeum Galliera w darze przez Faernando Martinez Herreros, rysownika i współpracownika Cristobala Balenciagi.
 
  Scenografia wystawy nawiązuje do wyglądu magazynów muzeum mody i została pomyślana jako labirynt długich muzealnych  alej ze specjalnymi meblami, w których jest mnóstwo szuflad i drążków do zawieszania strojów. Wykonano nawet na potrzeby ekspozycji specjalny metalowy mebel -„kompakt”, na wzór tych używanych w życiu muzealnym.
  Wystawa ma więc również wprowadzić widza tam, gdzie normalnie nie może wejść i oprowadzić go po „muzeum wyobraźni” Balenciagi, w którym znalazły się hiszpańskie ubiory związane zarówno z tradycją dworską i religijną, jak też folklorystyczną, od XVIII do XX wieku.   
                                                               
                                                              

Balenciaga. Komplet wieczorowy n°90, bolerko i długa suknia,
 A/H 1958.
Balenciaga Archives Paris.

    Ta prywatna dokumentacja była dla Balenciagi źródłem inspiracji; na dziesiątki sposobów przepracowywał i przetwarzał dawne kroje i techniki, by tworzyć nowoczesne ubrania, nowe linie, które stawały się klasykami mody chrzczonymi przez opisującą je prasę nazwami, które weszły na stałe do słownika mody: beczka /1947/, balon /1950/, semiajustee /1951/, tunika /1955/,suknia-worek /1957/. 
   Te specyficzne linie i formy kształtują stylistykę mody lat 60-tych i osobisty styl Cristobala Balenciagi, czysty i rygorystyczny, pozbawiony ozdób, sprowadzony do najprostszych linii i odstających od ciała niemal geometrycznych brył. Kwintesencja prostoty i doskonałości konstrukcji krawca, który, jak mówiła, nieskora do pochwał  Chanel, „ jest jedynym pośród nas, który jest prawdziwym krawcem. On sam jest zdolny kroić tkaninę, montować ją, szyć ją własnymi rękami. Pozostali to tylko rysownicy”.

 
   Komisarz wystawy, Olivier Saillard, zaakcentował w ekspozycji to, w jaki sposób dawne ubiory i formy, rodzaj tkanin, a nawet kolorystyka wpływały na świat wyobraźni i techniki krawieckie Balenciagi.

   

                                              

Collection privée Cristóbal Balenciaga.
Bolerko, początek XX wieku.
Entrelacs de passementerie et soutaches noires brodées de perles de jais.

© Delphine Jaulhac / Galliera


  Wszystkie te, pokazywane na wystawie hiszpańskie gipiury i koronki, andaluzyjskie żakiety i suknie flamenco,  galowe stroje torreadorów, a obok nich surowe ubiory księży z ich specyficzną kolorystyką i prostotą kroju stanowiły bazę wyjściową dla współczesnych interpretacji w wydaniu Balenciagi.
 
                                                               
                    

                                                   
Collection privée Cristóbal Balenciaga.
Costume (veste) masculin traditionnel pour ballets andalous, 1850-1900.
Toile de laine noire grattée, passementerie de soie et  boules de bois recouvertes.
© Stéphane Piera / Galliera / Roger-Viollet 

   Bez tej hiszpańskiej tradycji nie byłoby pewnie wielkiego Cristobala Balenciagi, którego kreacje  słynęły z tego, że przechodziły z pokolenia na pokolenie, po pierwsze dlatego, ze były bardzo drogie, po drugie: bo nie traciły nic ze swej aktualności sprowadzone do najprostszych form, wyzbyte niepotrzebnych ozdobników. 
Dzisiaj urzekają tak samo jak w czasach, kiedy powstawały, projektowane dla najznamienitszych tego świata.