W lecie zeszłego roku /lipiec 2013/ zainaugurowana została działalność VILLA MODARTE..
Pod nazwą nawiązującą do tytułu mego bloga kryje się realna przestrzeń dedykowana sztuce i modzie, usytuowana w liczącej 100 lat willi z malowniczym ogrodem.
Gorące czerwcowe dni prowokują do wznowienia tej inicjatywy i do nowych działań w ramach interdyscyplinarnego projektu.
Idea VILLA MODARTE polega na stworzeniu platformy dla prezentacji mody w powiązaniu z szeroko pojętymi sztukami wizualnymi. Zawsze pociągało mnie w modzie to co najbardziej indywidualne, oryginalne, ekscentryczne, poszukujące i eksperymentujące, moda, która przybliża się do sztuki, moda, która inspiruje sztukę lub sama ze sztuki czerpie inspirację. Moda od początku towarzyszyła mi w mej pracy w teatrze, była dla niej i nadal pozostaje istotnym źródłem inspiracji. Równolegle z projektowaniem kostiumów teatralnych i filmowych robię ubrania, które pozostają niekiedy pod wpływem swego rodzaju teatralności, a przynajmniej takim jest zazwyczaj sposób w jaki staram się moje propozycje prezentować. W projektowaniu celem nadrzędnym jest dla mnie zawsze robienie ubrań oryginalnych, niepowtarzalnych, takich, które spodobają się osobom o wysokim poczuciu indywidualizmu, pragnącym się wyróżniać z tłumu, nieco, lub nawet bardzo, ekscentrycznym. Równocześnie ubrania te często prowokują mnie do podejmowania innego rodzaju wypowiedzi, stają się obiektami performance`u lub instalacji, niekiedy z użyciem video, dla których wymyśliłam określenie fashion-video-instalacja.
Dorota Morawetz, AFTER DECONSTRUCTION
fashion-video-instalacja,
Galeria Floriańska 22, Kraków, lipiec 2012, fot. Marek Gardulski
Dorota Morawetz, AFTER DECONSTRUCTION
fashion-video-instalacja
Galeria Floriańska 22, Kraków, lipiec 2012, fot. Marek Gardulski
Moda może być przestrzenią autokreacji, bardzo użyteczną zwłaszcza dla tych, którzy budują swój wizerunek na bazie wyglądu. Ale jest MODA też znakomitym i niezwykle nośnym wehikułem znaczeń i może przekazywać rozbudowane i głębokie treści na temat współczesnego świata i ludzi, ich kondycji, ich uczuć, ich relacji z innymi. Moda, choć wciąż bardziej, z natury swej użytkowości, wiązana z designem, może być i bywa tak samo nośną formą wypowiedzi artystycznej jak sztuka wysoka. Dlatego współcześni kreatorzy mody tak często starają się powiedzieć coś więcej swymi kolekcjami czy też formą pokazu niż tylko to, że jest to po prostu nowa propozycja ubraniowa na nadchodzący sezon.
Przestrzeń VILLA MODARTE zamierza, kontynuując swą działalność, dotykać tej przestrzeni balansującej na styku mody i sztuki. W kontekście nagłego przyspieszenia, jakiego w ostatnich dwóch latach nabrały u nas rozmaite inicjatywy związane z modą /na świecie to zjawisko liczy już co najmniej 20 lat i wciąż się rozwija i rafinuje/, oraz wobec faktu, że "zajmowanie się" modą stało się po prostu modne, samo w sobie trendy, chciałabym zwrócić uwagę na to, że ci, którzy tworzą dzisiaj ten "medialny szum" wokół mody niekoniecznie odkrywają nowe, nieznane nikomu lądy. Obszary te od dawna były eksplorowane przez nielicznych specjalizujących się w tej tematyce naukowców /np. prof. Sieradzka/, ale też przez niezależnych badaczy i pasjonatów mody, zarówno w aspekcie obserwacji i dokumentacji czysto wizualnej strony mody /nowe kolekcje, nowi kreatorzy, prezentacje mody/, jak też w związku z prowadzeniem badań czysto teoretycznych. Osobiście zajmuję się problematyką mody od kilkunastu lat, co zaowocowało autorskim cyklem wykładów na temat historii haute couture i wielkich kreatorów, które d 1997 prowadzę cyklicznie w rozmaitych szkołach i uczelniach . Do idei tych wykładów nawiążę w najbliższym czasie w ramach działalności Villa ModArte.
Pierwszą manifestacją przestrzeni VILLA MODARTE był zeszłoroczny performance w wykonaniu japońsko-krakowskiej tancerki butoh MIHO IWATA, który towarzyszył otwarciu letniego salonu autorskich ubrań, wykonywanych technikami recyclingu. MIHO wystąpiła w jednej z kreacji - czarnym płaszczu smokingowym skonstruowanym na bazie lustrzanego odbicia.
Poniżej kilka zdjęć z tego wydarzenia oraz krótkie video /niestety beż dźwięku/.
fot. prof. Sato
fot. Akiko
video z performance Miho/ I część -ogród; II część - wenętrze/
i tekst © Dorota Morawetz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz