RECYCLING PAINTING - RECYCLING FASHION - RECYCLING LIFE

 W sobotę 28 czerwca w Villa ModArte  odbyła się pierwsza w tym sezonie prezentacja łącząca sztukę i modę.

      Malarz Ireneusz Bęc zaskoczył mnie kilka miesięcy temu podczas wernisażu wystawy w Galerii Olympia w Krakowie pokazując swe ostatnie obrazy pod hasłem "Odzysk". Okazało się, że są to płótna, których nowy wymiar i nowe życie pojawiły się wskutek żmudnych zabiegów zdrapywania warstw farby z dawno już powstałych malowideł. Ten swoisty recykling wydał mi się na tyle w swej idei podobny do mej własnej filozofii recycling fashion, że zaproponowałam  abyśmy zrobiliwspólny pokaz w tej, dedykowanej modzie i sztuce,  przestrzeni ModArte. Zgodził się chętnie. Po jakimś czasie przekazał mi kilka najnowszych, jeszcze nigdzie nie prezentowanych prac - białe płótna z podkładem z gencjany, który wydobywał na wierzch żmudnymi zabiegami zdzierania i wykruszania wierzchniej białej skorupy.

       Z tych płócien powstała monumentalna instalacja: ze ściany na podłogę spływa jak kaskada biało-fioletowy, poznaczony spękaniami i przetarciami, malarski dywan, który na dobrą sprawę, mógłby tak ciągnąć się po podłodze w nieskończoność.

        Moja metoda recyklingu ubraniowego polega  na dobieraniu się, poprzez prucie i dekonstrukcję, do najgłębiej ukrytych warstw ubrania, które ma zwykle w sobie zapisaną jakąś dłuższą lub krótszą historię.
Z tak uzyskanych fragmentów modeluję potem i konstruuję nowy ubiór. Stare ubranie powraca w nowym, innym życiu.

        Obraz pracy rąk rozpruwających nożyczkami ubranie, nakłada się na przestrzeń mieszkania, które też ma swoją przeszłość. Są w nim jeszcze stare, należące do kogoś meble,  rodzinne zdjęcia i portrety, bibeloty......Ręce rozrywające części ubrania dotykają równocześnie skrawków tej historii, jakby to przeszłe życie było poddawane przenicowaniu. Recycling life.

       Dwie metody pracy, odnoszące się do dwóch różnych obszarów twórczej działalności, zdają się zbiegać we wspólnym punkcie; obie bazują na zbliżonym podejściu do materii wyjściowej, która  poddawana jest zabiegom zmierzającym do jej transformacji.



 
     Wystawa, zorganizowana we współpracy z Galerią Olympia,  ma formę instalacji multimedialnej dostępnej do oglądania w dniu wernisażu zarówno we wnętrzu willi jak też od strony ogrodu, który został włączony w strefę tej artystycznej manifestacji.

 

 

 

Projekcja zewnętrzna.

WYKŁADY O MODZIE - LATAJACY UNIWERYTET MODY - VILLA MODARTE -

Wkrótce ruszają wykłady na temat mody, historii mody, dziejów haute couture, wielkich kreatorów,wielkich rewolucji w modzie. Cykl autorskich prezentacji dziejów mody i wielkiego krawiectwa prowadzi Dorota Morawetz - historyk sztuki, scenografka i projektantka mody, zajmująca się historią i teorią mody, od lat 1995 prowadząca wykłady z tego zakresu w szkołach artystycznych.

cykl

 MODA - WIELCY KREATORZY - KLASYCY I SZALEŃCY

 adresowany jest do  tych, dla których moda jest zjawiskiem nie tylko związanym z sezonową wymianą ubrań, ale  także fascynującym fenomenem, dziedziną o której chcieliby się dowiedzieć czegoś więcej.

Spotkania z modą, prowadzone będą w ramach  LATAJĄCEGO UNIWERSYTETU MODY. Latającego, gdyż poszczególne cykle wykładów mogą odbywać się w różnych miejscach.

Ta, pierwsza edycja przewiduje spotkania w przestrzeni VILLA MODARTE.

Z tego względu ilość miejsc jest ograniczona do 15 uczestników.

 Pierwszy wykład przewidziany jest w niedzielę 22 czerwca o godz 18-tej.

Osoby zainteresowane proszone są o dokonywanie rejestracji z podaniem imienia i nazwiska 

na adres mailowy:biuro41@onet.pl  z hasłem wykład w tytule maila.

Opłata za uczestnictwo w wykładzie: 10 zlp

Przypominam, że wykłady odbywać się będą w Krakowie.

Zapraszam

Dorota Morawetz

a to link do strony wydarzenia na facebooku  https://www.facebook.com/events/689558487782755/

VILLA MODARTE - przestrzeń dla mody i sztuki - odsłona 2014

     W lecie zeszłego roku /lipiec 2013/  zainaugurowana została działalność VILLA MODARTE..
Pod nazwą nawiązującą do tytułu mego bloga kryje się realna przestrzeń dedykowana sztuce i modzie, usytuowana w liczącej 100 lat willi z malowniczym ogrodem.
Gorące czerwcowe dni prowokują do wznowienia tej inicjatywy i do nowych działań w ramach interdyscyplinarnego projektu.

     Idea VILLA MODARTE  polega na stworzeniu platformy dla prezentacji mody w powiązaniu z szeroko pojętymi sztukami wizualnymi. Zawsze pociągało mnie w modzie to co najbardziej indywidualne, oryginalne, ekscentryczne, poszukujące i eksperymentujące, moda, która przybliża się do sztuki, moda, która inspiruje sztukę lub sama ze sztuki czerpie inspirację. Moda od początku towarzyszyła mi w mej pracy w teatrze, była dla niej i nadal pozostaje istotnym źródłem inspiracji. Równolegle z projektowaniem kostiumów teatralnych i filmowych robię ubrania, które pozostają niekiedy pod wpływem swego rodzaju teatralności, a przynajmniej takim jest zazwyczaj sposób w jaki staram się moje propozycje prezentować. W projektowaniu celem nadrzędnym jest dla mnie zawsze robienie ubrań oryginalnych, niepowtarzalnych, takich, które spodobają się osobom o wysokim poczuciu indywidualizmu, pragnącym się wyróżniać z tłumu, nieco, lub nawet bardzo, ekscentrycznym. Równocześnie ubrania te często prowokują mnie do podejmowania innego rodzaju wypowiedzi, stają się obiektami performance`u lub instalacji, niekiedy z użyciem video, dla których wymyśliłam określenie fashion-video-instalacja.
                                             

                               Dorota Morawetz, AFTER DECONSTRUCTION
                               fashion-video-instalacja,
                               Galeria Floriańska 22, Kraków, lipiec 2012, fot. Marek Gardulski

                                Dorota Morawetz, AFTER DECONSTRUCTION
                                fashion-video-instalacja
                                Galeria Floriańska 22, Kraków, lipiec 2012, fot. Marek Gardulski

     Moda może być przestrzenią autokreacji, bardzo użyteczną zwłaszcza dla tych, którzy budują swój wizerunek na bazie wyglądu. Ale jest MODA też znakomitym i niezwykle nośnym wehikułem znaczeń i może przekazywać rozbudowane i głębokie treści na temat współczesnego świata i ludzi, ich kondycji, ich uczuć, ich relacji z innymi. Moda, choć wciąż bardziej, z natury swej użytkowości, wiązana z designem, może być i bywa tak samo nośną formą wypowiedzi artystycznej jak sztuka wysoka. Dlatego współcześni kreatorzy mody tak często starają się powiedzieć coś więcej swymi kolekcjami czy też formą pokazu niż tylko to, że jest to po prostu nowa propozycja ubraniowa na nadchodzący sezon.

     Przestrzeń VILLA MODARTE  zamierza, kontynuując swą działalność, dotykać tej  przestrzeni balansującej na styku mody i sztuki. W kontekście  nagłego przyspieszenia, jakiego w ostatnich dwóch latach nabrały u nas rozmaite inicjatywy związane z modą /na świecie to zjawisko liczy już co najmniej 20 lat i wciąż się rozwija i rafinuje/, oraz wobec faktu, że  "zajmowanie się" modą stało się po prostu modne, samo w sobie trendy, chciałabym zwrócić uwagę na to, że ci, którzy tworzą dzisiaj ten "medialny szum" wokół  mody niekoniecznie odkrywają nowe, nieznane nikomu lądy. Obszary te od dawna były eksplorowane przez nielicznych specjalizujących się w tej tematyce naukowców /np. prof. Sieradzka/, ale  też przez niezależnych badaczy i pasjonatów mody, zarówno w aspekcie obserwacji i dokumentacji czysto wizualnej strony mody /nowe kolekcje, nowi kreatorzy, prezentacje mody/, jak też w związku z  prowadzeniem badań czysto teoretycznych. Osobiście zajmuję się problematyką mody od kilkunastu lat, co zaowocowało autorskim cyklem wykładów na temat historii haute couture i wielkich kreatorów, które d 1997 prowadzę cyklicznie w rozmaitych szkołach i uczelniach . Do idei tych wykładów nawiążę w najbliższym czasie w ramach działalności Villa ModArte.

      Pierwszą manifestacją  przestrzeni VILLA MODARTE  był zeszłoroczny performance w wykonaniu japońsko-krakowskiej tancerki butoh MIHO IWATA, który towarzyszył otwarciu letniego salonu autorskich ubrań, wykonywanych technikami recyclingu. MIHO wystąpiła w jednej z kreacji - czarnym płaszczu smokingowym skonstruowanym na bazie lustrzanego odbicia.
Poniżej kilka zdjęć z tego wydarzenia oraz krótkie video /niestety beż dźwięku/.

        fot. prof. Sato

      fot. Akiko

  
video z performance Miho/ I część -ogród; II część - wenętrze/
i tekst © Dorota Morawetz